Eerlijk, als je ooit gevraagd werd om drie random Amerikaanse steden op te noemen, dan zou Atlanta daar niet tussen staan. Nu wel natuurlijk, want nu heb ik je geïnceptiont, maar anders niet. Van alle bekende hiphopsteden was Atlanta ook heel lang het verborgen pareltje. Zo’n stad waar mensen als ik hipsters over zouden zeggen dat ze ‘m al kende voordat het zo mainstream werd. Outkast komt er onder andere vandaan, ja. Maar het geluid waar Atlanta tegenwoordig om bekend staat, klinkt toch iets anders dan wat je van Outkast gewend bent en die nieuwe sound is mainstream geworden dankzij Gucci Mane.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik voorheen niet zoveel had met Gucci. Die guy heeft een ijshoorn in z’n gezicht laten tatoeëren… Maar ik dig z’n stijl wel de laatste tijd, onder andere dankzij dit interview met de New York Times. Bovendien moet je respect hebben voor iemand die het zo ver heeft geschopt als hij.
Gucci Mane is namelijk in z’n eentje verantwoordelijk voor het gros van de artiesten die het kwartiertje trap in de club altijd mogelijk maken. Zowel door ze te endorsen als door ze zelf op z’n label te tekenen. Over wie ik het dan heb?Ik noem een Waka Flocka Flame, 2 Chainz (voorheen Titty Boi–lol), Rich Homie Quan, Migos en Young Thug. Maar ook producers als Mike Will Made-It, Metro Boomin (ja, die met de trust issues), Zaytoven en meer. Best wel crazy. Z’n recente nummer All My Children gaat hier geheel ontoevallig ook over.
Ik kwam erachter toen ik deze docuserie over Atlanta van Noisey veel te laat net op tijd ontdekte. Wat meteen een mooie overgang is, want ik werd op die docuserie gewezen in een review over Atlanta, een serie op FX. Een serie die je echt moet kijken–en waar ik nu als een echte hipster over kan en ga claimen dat ik ‘m al keek voordat het mainstream werd.
Atlanta komt uit het hoofd van Donald Glover. Glover maakt wel ook eens muziekjes als Childish Gambino en hij gaat een jonge Lando Calrissian spelen, maar dit laatste is eigenlijk alleen relevant als je iets met Star Wars hebt. Volgens mij dwaal ik af…
In Atlanta wordt Earn manager van z’n neef, een rapper genaamd Paper Boi. Deze serie is crazy grappig en bij vlagen zeer surrealistisch. Er komt een zwarte versie van Justin Bieber in voor en het is tevens een wereld waarin onzichtbare auto’s bestaan. Laat dat even bezinken. Onzichtbare auto’s. Maar goed, er zit ook scherp sociaal-cultureel commentaar in en het is heel mooi geschoten, dus ik zou gewoon beginnen met kijken als ik jou was.
O ja! Om het cirkeltje van informatie in dit artikel even rond te maken nog een leuk feitje: de mannen van Migos hebben een gastrol in de derde aflevering en zoals ze er daar bij lopen, zo lopen ze er dus altijd bij; met machinegeweren. Dit weet ik, omdat ik het heb gezien in die docuserie van Noisey waar ik het hierboven over had.
